BELANGRIJK NIEUWS!!! blog 4 (22-08-16 t/m 27-08-16)

Maandag, een nieuwe start! Gelijk keihard aan de bak, en al voel ik me af en toe nog flink rot, het is nu al tien keer leuker dan het vorige gezin. Ook ging ik meesporten met Jack (de jongste van 3,5) Later gespeeld met superhelden en LEGO!

Dinsdag begon relaxed, want ik hoefde pas 15:00 uur te beginnen. De jongens met de moeder opgehaald van een soort school en de oudste naar tennisles gebracht. Toen nog autogereden om links te oefenen en toen was m'n au pair dag al voorbij! 's Avonds nog met vaders tv gekeken.

Woensdag was niet heel erg leuk. De jongens waren niet te doen vandaag en dat is absoluut niet handig als je nieuw bent. Ze hadden een slaaptekort. Ook weet ik zeker dat mijn rottige gevoel geen heimwee is, maar het echt te maken heeft met het au pair leven zelf. Het moet nu echt binnenkort gaan veranderen. Ik kan niet nog een familie teleurstellen en ik wil niet falen, maar ik weet ook niet waarom ik ja heb gezegd tegen het tweede gezin. En als ik me echt zo blijf voelen moet ik weg.

Donderdag begon raar, want ik voelde me raar. Later gelukkig leuke afleiding, want er woont een Nederlandse au pair in dezelfde wijk als mij. Dus op de fiets ernaartoe. Een probleem, de banden waren heel erg zacht. De vader wist wel een adresje, maar uiteindelijk kwam ik heel ergens anders aan! Gelukkig hadden ze een pomp en kon ik vrolijk verder fietsen! Later niet heel veel meer gedaan behalve een paar klusjes.

Vrijdag had ik een vrije dag. Ideaal als je appeltaart wil maken voor je verjaardag! Ook een goed gesprek gehad over m'n eerste werkweek. En mijn hostmum zei dat ik mezelf niet meer voor de gek moest houden en niet meer verder moet gaan als au pair. De laatste familie is als familie 100% leuker, maar m'n gevoel als au pair is bijna niet verandert. Ik voel me nu bijna een maand niet goed en ik heb zoveel stress dat ik er buikpijn en kortademigheid van krijg. Misschien moest ik nog iets meer wennen in het gezin, maar m'n gevoel is absoluut niet verbetert, en ik weet zeker dat dit nooit helemaal weg zal gaan. Is dat waarom ik hier ben? Nee. Ik baal enorm en vind wel dat ik faal en dat ik een mooie kans laat gaan, maar ik ben blij met mijn beslissing. Ik denk gewoon dat het totaalplaatje van een au pair niet bij me past. De zelfstandigheid is me teveel en het reisgevoel valt me tegen als je in je eentje bent. En nee mensen, het is echt geen heimwee..! Normaal ben ik iemand die met iedereen een praatje kan maken en goed op zichzelf kan zijn, maar hier word ik bloednerveus bij de gedachte. Ik kan m'n gevoel ook niet omschrijven, maar dit wens ik niemand toe!

Je mag een mening klaar hebben over mijn terugkomst die 3 september plaats zal gaan vinden, maar ik ben trots dat ik dit geprobeerd heb, en dat ik het dan bijna 5 weken heb volgehouden, en daarbij ben ik een hele ervaring rijker!!

Zelf vind ik niet dat ik te snel heb opgegeven, terwijl het misschien wel zo overkomt op anderen. Daar zit ik een beetje mee in m'n maag, maar eigenlijk moet ik me daar niets van aantrekken.

Een paar uurtjes geleden nog een afscheids/verjaardaglunch gehad met het gastgezin en nu zit ik in het vliegtuig naar Brisbane. Nog even een weekje genieten van deze prachtige stad! En hopelijk kan iemand mij vergezellen op m'n verjaardag morgen!:)

Tot in Nederland!

Sandra

Blog 3 (14-08-2016 t/m 21-08-2016)

Hi allemaal!

Daar zijn we weer met een nieuwe blog! Op dit moment gelukkig eindelijk een stuk vrolijker, maar helaas was dat niet de hele week zo..!

Laten we beginnen bij zondag. Dit was een fijne dag, want ik ging gezellig met Con naar een mega grote pub om wat biertjes te drinken. Het was ook nog een prachtig weer, dus dikke prima!

Maandag hoefde ik ook niet te werken, dus ging ik naar een andere wijk toe om daar een lunch te hebben met au pairs uit deze wijk. Toen ik was gearriveerd kreeg ik het berichtje dat het niet doorging en het naar een andere dag verplaatst werd. Prima, kan ik lekker teruglopen en een hoop van de stad zien, want op de heenweg ging ik namelijk met de bus! Het was een lange loopafstand, met pittige heuvels, maar sommige uitzichten waren schitterend!

Toen ik net thuis was werd ik gebeld door SmartAuPairs. Dit is de organisatie waarop ik terug kan vallen als er iets is. Ik vertelde dat ik me ongelukkig voelde en het niet zo naar m'n zin had in de familie.

Dinsdag had ik de beslissing gemaakt: Ik moet hier weg! Ik herken mezelf niet meer terug en ik voelde me verschrikkelijk! Ik wilde het liefst gewoon terug naar Nederland en net doen alsof ik nooit in Australië ben geweest! Ik wil gewoon au pair zijn van kinderen die normen en waarden meekrijgen in hun opvoeding. Ook wil ik een au pair zijn om voor kindjes te zorgen en niet alleen om de schoonmaakster te zijn!

Woensdag kon ik beginnen met het uitzoeken van een ander gezin! Blij, maar ook weer niet. Gaat de tweede keer dan wel goed? Is het au pair leven wel echt iets voor mij? En zo waren er nog tientallen vragen in m'n hoofd waar ik geen antwoord op kon geven. Heel erg frustrerend, vooral als je ook nog eens verdrietig bent en alleen maar aan je vriend en familie kan denken...! In de middag wel naar het park geweest en tot m'n verbazing hoorde ik iemand Nederlands praten! Dus ik liep naar hem toe en zo hadden we een heel gesprek! Hij was met z'n gezin op vakantie in Australië voor 5 weken.

Donderdag, de dag van de meeting en de dag dat ik Guusje (ook een klasgenootje van de basisschool) zal gaan zien! Na de meeting hadden we afgesproken en dat was ook weer zo raar! Je ziet elkaar bijna nooit meer (want zij woont in Denemarken), en dan zie elkaar opeens wel aan de andere kant van de wereld! Ook kreeg ik die dag te horen dat ik niet meer mocht werken in m'n huidige gezin, omdat de kinderen zich niet prettig bij mij voelde. Ja, ik snap het wel als ik niets met ze mag doen en ik opeens George moet gaan troosten omdat hij verdrietig was/zijn zin niet kreeg.

Vrijdag had ik dus opeens ook vrij, en dus had ik tijd om naar de bank te gaan om mijn pincodes op de vragen van mijn Australische creditcards. Eindelijk kan ik ze nu gaan gebruiken!:) Later om 13:00 had ik een skype gesprek met een gezin! Best wel blij, maar toch nog steeds die dubbele gevoelens! Het was een fijn gesprek en dat voelde wel fijn. Vrijdagavond was de avond dat ik helemaal brak en ongeveer alleen maar gehuild heb! Ik had de site openstaan van CheapTickets om mijn vlucht naar Nederland om te boeken voor zo snel mogelijk! Ik wil de maar een ding, WEG! Toch moest ik het van iedereen nog even volhouden en ze zeiden dat het alleen maar beter kon worden als ik naar een ander gezin zou gaan. Dus ook al zei mijn gevoel een hele harde NEEEEE, toch heb ik ja gezegd toen ik de volgende morgen weer een skypegesprek had met het gezin!

Zondag naar Melbourne, dus ik moet een winterjas kopen! het verschilt namelijk ongeveer 15 graden. Ik ben heel blij dat ik wel winterkleding bij me heb, en alleen geen winterjas had. Later nog met een Duitse au pair afgesproken en dat was heel erg leuk! Ze wist veel dingen die bezienswaardig waren, dus we waren de hele middag druk met het bezoeken van de leukste plekjes in Brisbane! We zijn onder andere naar een mega grote park geweest en ook op een gratis ferry (pondje, is dat het goede Nederlandse woord?) geweest en dat was supergaaf!

En toen was het moment daar.... Op naar Melbourne! Con (vader) en Charlotte hadden mij afgezet bij het vliegveld en 09:00 (Nederlandse tijd 01:00) gingen we de lucht in! Toen ik aankwam werd ik hartelijk onthaald door het hele gastgezin en nu ben ik hier een halve dag. Het voelt nu al meer als een thuis dan in het vorige gezin! Natuurlijk is het nog heel erg wennen en voel ik me best raar, maar ik denk dat met twee weken al een hele hoop is opgelost en dat ik nu dan echt eindelijk kan genieten!

Tot volgende week!

Blog 2 (07-08-16 t/m 13-08-16)

Hi allemaal!

Afgelopen zondag begon ik gelukkig al op te bloeien en was niet meer zo ziek als vrijdag en zaterdag! Ik blij, gastgezin blij! Ook ben ik even naar het park geweest om even een frisse neus te gaan halen, en ook dat deed me onwijs goed! Later ook nog naar de Olympische spelen gekeken, met vriendlief geskyped en nog naar Brisbane zelf geweest om met Suzan af te spreken! Suzan is een klasgenootje van de basisschool. Super leuk dus om elkaar te kunnen zien aan de andere kant van de wereld!

Een ding wat me trouwens opvalt hier, is dat alles groter is! Van grasprietjes tot tandpastatubes, en van auto's tot de bankbiljetten en muntjes.

Zondag op maandagnacht heb ik amper een oog dichtgedaan en ik denk dat het kopje koffie met Suzan de boosdoener was. Maar toen ik opstond ging ik eindelijk een simkaart kopen zodat ik weer bereikbaar ben voor iedereen en een Australisch nummer heb! Het park is heerlijk, dus ook toen gingen we er weer naartoe! En omdat ik nog niet mocht beginnen met het au pair leven had ik alle tijd daarvoor, plus tijd om met familie Scherpenisse en m'n ouders te skypen!

Ook is het erg leuk dat ik m'n 'random reader' van de ABN amro heb meegenomen en zo een kaartje kon versturen naar m'n zussen kon die op kamp zijn. Nog een keer mijn excuses aan Jetzke die ik helemaal vergeten was! Lekkere toekomstige schoonzus ben ik!. Later nog een programma terug gekeken via RTL XL, en dat is toch stiekem best fijn om te kunnen!

Woensdag was het dan zover... Mijn allereerste au pair dag is een feit! Shane (ja, nu weet ik hoe ik haar naam moet schrijven ;) ) legde me het een en ander uit wat er allemaal in het huis en met de kinderen moet gebeuren. De eerste dag viel om heel eerlijk te zijn een beetje tegen, maar ik neem aan dat je ook moet wennen aan het au pair leven!

Jeej! Ik begin de tweede dag het au pair zijn al een stuk leuker te vinden! Ik ben met Kate (gastmoeder) naar een winkeltje geweest om broden op te halen. Ik kreeg van haar een groenteshake en die viel niet eens tegen voor een eerste keer! Later ook m'n creditcard aangevraagd, zodat ik volgende week ook kan pinnen (wat af en toe best heel handig kan zijn)!

Donderdag was ook de dag dat ik de allereerste regendruppels gezien en gevoeld heb in Australië en het was ook de dag dat ik een wedstrijd beachvolleybal zag van Australië-Nederland! Het is best grappig dat jij voor een ander land bent dan de vader van Kate, haha! Er zijn inmiddels ook een aantal contacten gelegd met andere au pairs wat erg leuk en fijn is!

Vrijdag, de derde au pair dag. Wat zal ik er van zeggen, als ik niet te negatief wil klinken... Laten we het erop houden dat m'n gastouders echt superlief zijn en dat ik echt heel goed wordt verzorgd, maar dat het gewoon in mijn ogen niet goed werkt als m'n gastmoeder de hele dag thuis is en de kinderen dus absoluut niet naar mij luisteren omdat als ze iets niet leuk vinden huilend naar hun moeder gaan en wel hun zin krijgen! Er zijn nog veel meer dingen wat ik erover zou willen zeggen, maar ik houd niet zo van roddelen en daarbij heb ik het er ten eerste al heel goed over gehad met m'n moeder en m'n vriend, en ten tweede heb ik al een heel goed gesprek met Kate gehad waarom ik mij niet happy voel (tot nu toe) in dit gezin. Ik hoop echt van harte dat dit gevoel snel verdwijnt, maar mocht dit niet zo zijn, dan moeten we kijken naar een andere oplossing.

Gisteren gingen Kim, Iris en ik (zijn ook allebei au pair en Nederlands) naar Ekka. Ekka is een heel groot evenement wat elk jaar in Brisbane wordt gehouden. Het gaat over Queensland (de staat waar ik in leef). Er zijn paardenraces, er is een kermis, een vuurwerkshow en ga zo maar door! Het was enorm leuk om mee te maken en zo was het een hele leuke dag!

Liefs,

Sandra

Blog 1 (01-08-16 t/m 06-08-16)

Hallo iedereen,

Na heel wat dagen ben ik eindelijk een beetje bereikbaar voor mensen! Ik heb nu een internetaansluiting gekregen voor m'n laptop, dus ik kan weer facebooken, skypen en natuurlijk een blog bijhouden! Helaas heb ik nog geen mobiel internet, dus kan ik niet whatsappen.

Laten we bij het begin beginnen. Maandag werd ik door m'n (schoon)familie uitgezwaaid op Schiphol. Om 13:30 hadden we moeten vliegen, maar dat werd een drie kwartier later. Verder geen probleem, want ik zat naast een hele aardige Nieuw-Zeelander. We hadden veel gekletst en voor we het wisten waren alweer halverwege onze vlucht. Later deze vlucht stond op het schermpje dat we nog maar een halfuur hoefde te vliegen, Ik had al zo'n vermoeden dat het niet klopte, en inderdaad, we gingen landen op een ander vliegveld, namelijk Beijing (China). De reden hiervoor was dat er een typhoon was in Guangzhou waar we eigenlijk zouden moeten landen.

Eenmaal geland in Beijing was er geen parkeerplaats voor het vliegtuig. We hebben drie uur moeten wachten. Ik had verschrikkelijke kramp in m'n benen en wilde er echt heel graag uit. Uiteindelijk mochten we uit het vliegtuig en werden we met een bus naar een soort incheckbalie gereden. Er was een dikke chaos, want alle mensen moesten naar een andere bestemming. We moesten rustig blijven en wachten op de grond. Na heel wat uur kregen we eindelijk iets te eten, maar helaas zat alles weer vol tarwe. Ik was dus superblij dat ik een halve supermakrt aan eten in m"n tas had zitten.

Na nog heel wat uren wachten kregen we in gebrekkig Engels te horen dat we onze koffers moesten ophalen. Eenmaal dat gedaan te hebben werden we met spoed door Chinese stewardessen naar een incheckbalie gebracht, en nog geen uur later zaten we in het vliegtuig, opweg naar Guangzhou. Helaas moesten we weer twee uur wachten tot het vliegtuig wegvloog en ik was bang dat ik hierdoor mijn vlucht zou gaan missen naar Brisbane.

Eenmaal aangekomen in Guangzhou was de lokale tijd 19:45. Ik had nog lichte hoop om mijn vlucht te halen, want die zou pas 21:15 vertrekken. Helaas moesten we eerst alle koffers weer zoeken en we moesten naar balie F1. Hier stond een mega lange rij met mensen die allemaal uit het vliegtuig kwamen van m'n eerste vlucht. Gelukkig heel wat Nederlanders! Sommige hadden geluk en konden diezelfde nacht nog vliegen, maar ik had helaas pech. Toen ik eindelijk werd geholpen was het 21:15 geweest en dat betekende dat ik niet meer mee kon vliegen. Ik kon het vliegtuig van 24 uur later nemen.

Met een diepe zucht liep ik naar twee andere Nederlanders en een Duits meisje toe die hetzelfde probleem hadden. De Nederlandse jongen vond dat we een hotel moesten gaan zoeken en zo gingen we naar een andere balie toe van de vliegmaatschappij. Er was inderdaad een hotel voor ons. Het heette iets van C1. We lieten ons verrassen en werden naar een bus gebracht die ons naar ons hotel zou brengen.

Eenmaal aangekomen bij het hotel deden we ons mond open van verbazing. Het was superluxe hotel, en het heette het "big grand hotel". Vrij snel kregen we kamer aangewezen. Ik hoorde van een ander meisje dat er nog een luxere kamer was dan dat ik had, maar die van mij mocht er ook zeker wezen! Eenmaal toen ik m'n koffers in de kamer had gezet gingen we nog wat drinken in het restaurent en wat eten. Helaas was er niets voor mij wat ze nog seveerde en ook konden we alleen nog maar water krijgen. We hadden het snel bekeken en gingen allemaal lekker slapen.

De volgende morgen werd ik na 10 uur wakker en ging vervolgens douchen om daarna lekker te gaan eten. Rijstnoedels als ontbijt. Ach, het vult tenminste goed en ik mag het hebben! Vervolgens was ik na m'n ontbijt weer in slaap gevallen in m'n bed. Om 15:00 ging ik met het Nederlandse meisje en het Duitse meisje naar het vliegveld. De Nederlandse jongen moest er eerder zijn. Alles was trouwens gratis! Zowel m'n overnaching als het eten.

Toen we aankwamen bij het vliegveld nam het Nederlandse meisje gelijk afscheid van ons. Het Duitse meisje en ik bleven over. Het was erg fijn dat ik met iemand samen was. Haar naam is trouwens Morane. Ze komt uitt Frankfurt en is 22 jaar oud. 18:15 konden we in gaan checken en vrij snel daarna namen we afscheid om zo door de doane te gaan en te boarden.

Eenmaal in het vliegtuig aangekomen zat ik naast een verschrikkelijk irritante Chinees die vreselijk stonk. Ook dit vliegtuig had weer vertraging en zo moesten we weer 1,5 uur wachten. Maar ik mocht niet klagen van mezelf, want ik zat eindelijk in het goede vliegtuig!

Na een vlucht van bijna 9 uur kwamen we eindelijk aan in Brisbane. Eindelijk was ik verlost van de stinkende Chinees die ongeveer al mijn plek in nam zodat hij lekker lag om te kunnen slapen. Eenmaal door de alles heen te zijn zag ik Kate en Charlottte. Charlotte begon gelijk te kwebbelen tegen mij en gelijk was het ijs gebroken.

Eenmaal in m'n nieuwe huis te zijn aangekomen zag ik George en een hulp die mij begeleidt. Haar naam is Sheen en ze studeert voor arts. Ze is heel aardig! Ook kreeg ik gelijk de uitleg dat ze suikervrij en niet ongezond eten. Niet dat dat erg is, maar het is wel erg wennen. Het grootste probleem is dat ik alleen maar water en thee kan drinken, en er dus ook geen koffie is:(.

Verder heb ik die dag alleen nog maar geslapen, gespeeld met de kinderen en contact gezocht met het thuisfront.

De volgende ochtend ging ik gelijk redelijk actief meedraaien in het gezin. Het hoefde niet, maar het ging vanzelf. Ook ben ik nog naar een antiekwinkel met Kate en haar moeder geweest en heb zo gelukkig iets van Brisbane kunnen zien. Later die middag ben ik nog naar het park geweest met Kate, Sheen en de kinderen.

Toen we terugkwamen hielp ik Charlotte met eten en later kon ik eindelijk skypen met het thuisfront. Eerst met m'n moeder en zus en later ook nog met m'n vriend. Opeens moest ik heel erg huilen en het hield maar niet op. Misschien is het ook niet zo gek na zo'n lange vlucht, een ander huis en een andere leefstyle. Uiteindelijk heb ik er goed over kunnen praten met m'n gastouders en daarna gaan slapen.

En dat was afgelopen nacht. Helaas niet zo lekkker geslapen als ik wilde, want ik was opeens niet lekker en heb moeten overgeven en derest. Op dit moment moet ik goed uitrusten van het gastgezin en mag ik niet bij de kinderen in de buurt komen. Ik snap het heel goed, maar het is niet heel fijn omdat ik me best alleen voel de laatste dagen en nu helemaal. Helaas zijn de huilbuien nog steeds niet over en voel ik me beroerd. Vliegvirus en heimwee is geen goede combi als je moet wennen aan een heel nieuw leven.

Hopelijk gaat het volgende week beter!

x Sandra

p.s. foto's staan onder het kopje foto's

Mijn avontuur komt steeds dichterbij!

Lieve lezers,

Vandaag over 6 weken heb ik mijn eerste dag in Australië als het goed is doorstaan! 1 augustus zal ik vertrekken vanaf Schiphol naar Brisbane. 2 augustus zal ik landen in China in de stadGuangzhou en na heel wat uren wachten zal ik op 3 augustus om half 08:30 (Nederlandse tijd 00:30) in Brisbane waar mijn gastgezin mij op zal halen. Ik kan niet wachten om ze in het echt te ontmoeten!

Mijn host familie bestaat uit host mum Kate, host dad Con en de host kinderen Charlotte en George. Charlotte is 2 jaar oud en George is als ik aankom 11 maanden oud.

Waarom ik voor dit avontuur heb gekozen is omdat ik de Engelse taal goed wil gaan beheersen, maar ook lijkt dit mij een hele toffe ervaring!

Waarom ik voor Australië heb gekozen kan ik niet zo goed uitleggen. Het is een gevoel dat je hebt. Het lijkt me een prachtig land en het cultuur wat ze daar hebben lijkt me ook erg fijn om tussen te leven. Ook schijnt het een paradijs te zijn voor tarwe-vrij eten, en laat ik dat nou net nodig hebben met mijn tarwe-intolerantie! Ideaal land dus!

Op dit moment denk ik eraan om 6 maanden te blijven, maar mocht ik jullie allemaal niet te erg missen kan het zomaar eens zijn dat ik 9 maanden zal blijven in Australië. Ook ben ik nog van plan om na die maanden nog te gaan reizen.

Op dit moment is bijna alles geregeld. Zo komt het allemaal steeds meer dichterbij!

Dit was mijn allereerste blog! Ik hoop dat jullie het leuk vonden om het te lezen!

Liefs,

Sandra