Hi allemaal!

Daar zijn we weer met een nieuwe blog! Op dit moment gelukkig eindelijk een stuk vrolijker, maar helaas was dat niet de hele week zo..!

Laten we beginnen bij zondag. Dit was een fijne dag, want ik ging gezellig met Con naar een mega grote pub om wat biertjes te drinken. Het was ook nog een prachtig weer, dus dikke prima!

Maandag hoefde ik ook niet te werken, dus ging ik naar een andere wijk toe om daar een lunch te hebben met au pairs uit deze wijk. Toen ik was gearriveerd kreeg ik het berichtje dat het niet doorging en het naar een andere dag verplaatst werd. Prima, kan ik lekker teruglopen en een hoop van de stad zien, want op de heenweg ging ik namelijk met de bus! Het was een lange loopafstand, met pittige heuvels, maar sommige uitzichten waren schitterend!

Toen ik net thuis was werd ik gebeld door SmartAuPairs. Dit is de organisatie waarop ik terug kan vallen als er iets is. Ik vertelde dat ik me ongelukkig voelde en het niet zo naar m'n zin had in de familie.

Dinsdag had ik de beslissing gemaakt: Ik moet hier weg! Ik herken mezelf niet meer terug en ik voelde me verschrikkelijk! Ik wilde het liefst gewoon terug naar Nederland en net doen alsof ik nooit in Australië ben geweest! Ik wil gewoon au pair zijn van kinderen die normen en waarden meekrijgen in hun opvoeding. Ook wil ik een au pair zijn om voor kindjes te zorgen en niet alleen om de schoonmaakster te zijn!

Woensdag kon ik beginnen met het uitzoeken van een ander gezin! Blij, maar ook weer niet. Gaat de tweede keer dan wel goed? Is het au pair leven wel echt iets voor mij? En zo waren er nog tientallen vragen in m'n hoofd waar ik geen antwoord op kon geven. Heel erg frustrerend, vooral als je ook nog eens verdrietig bent en alleen maar aan je vriend en familie kan denken...! In de middag wel naar het park geweest en tot m'n verbazing hoorde ik iemand Nederlands praten! Dus ik liep naar hem toe en zo hadden we een heel gesprek! Hij was met z'n gezin op vakantie in Australië voor 5 weken.

Donderdag, de dag van de meeting en de dag dat ik Guusje (ook een klasgenootje van de basisschool) zal gaan zien! Na de meeting hadden we afgesproken en dat was ook weer zo raar! Je ziet elkaar bijna nooit meer (want zij woont in Denemarken), en dan zie elkaar opeens wel aan de andere kant van de wereld! Ook kreeg ik die dag te horen dat ik niet meer mocht werken in m'n huidige gezin, omdat de kinderen zich niet prettig bij mij voelde. Ja, ik snap het wel als ik niets met ze mag doen en ik opeens George moet gaan troosten omdat hij verdrietig was/zijn zin niet kreeg.

Vrijdag had ik dus opeens ook vrij, en dus had ik tijd om naar de bank te gaan om mijn pincodes op de vragen van mijn Australische creditcards. Eindelijk kan ik ze nu gaan gebruiken!:) Later om 13:00 had ik een skype gesprek met een gezin! Best wel blij, maar toch nog steeds die dubbele gevoelens! Het was een fijn gesprek en dat voelde wel fijn. Vrijdagavond was de avond dat ik helemaal brak en ongeveer alleen maar gehuild heb! Ik had de site openstaan van CheapTickets om mijn vlucht naar Nederland om te boeken voor zo snel mogelijk! Ik wil de maar een ding, WEG! Toch moest ik het van iedereen nog even volhouden en ze zeiden dat het alleen maar beter kon worden als ik naar een ander gezin zou gaan. Dus ook al zei mijn gevoel een hele harde NEEEEE, toch heb ik ja gezegd toen ik de volgende morgen weer een skypegesprek had met het gezin!

Zondag naar Melbourne, dus ik moet een winterjas kopen! het verschilt namelijk ongeveer 15 graden. Ik ben heel blij dat ik wel winterkleding bij me heb, en alleen geen winterjas had. Later nog met een Duitse au pair afgesproken en dat was heel erg leuk! Ze wist veel dingen die bezienswaardig waren, dus we waren de hele middag druk met het bezoeken van de leukste plekjes in Brisbane! We zijn onder andere naar een mega grote park geweest en ook op een gratis ferry (pondje, is dat het goede Nederlandse woord?) geweest en dat was supergaaf!

En toen was het moment daar.... Op naar Melbourne! Con (vader) en Charlotte hadden mij afgezet bij het vliegveld en 09:00 (Nederlandse tijd 01:00) gingen we de lucht in! Toen ik aankwam werd ik hartelijk onthaald door het hele gastgezin en nu ben ik hier een halve dag. Het voelt nu al meer als een thuis dan in het vorige gezin! Natuurlijk is het nog heel erg wennen en voel ik me best raar, maar ik denk dat met twee weken al een hele hoop is opgelost en dat ik nu dan echt eindelijk kan genieten!

Tot volgende week!